അനന്തതയിലേക്ക് നീണ്ട ഒരു യാത്രയുടെ, മനുഷ്യൻ്റെ ജിജ്ഞാസയുടെയും സ്വപ്നങ്ങളുടെയും പ്രതീകമാണ് വോയേജർ (Voyager). 1977-ൽ സൗരയൂഥത്തിൻ്റെ മഞ്ഞുമൂടിയ അതിരുകൾ തേടി ഭൂമിയിൽ നിന്ന് യാത്ര തിരിച്ച ഈ ഇരട്ടപേടകങ്ങൾ (വോയേജർ 1 & 2), ഇന്ന് നമ്മുടെ അറിവിൻ്റെ അതിരുകൾ ഭേദിച്ച്, കൂരിരുട്ടിൻ്റെയും ഏകാന്തതയുടെയും നക്ഷത്രാന്തരീയ പാതയിലൂടെ ചരിത്രം സൃഷ്ടിച്ച് മുന്നോട്ട് പോകുകയാണ്.
1. സമയത്തിൻ്റെയും ദൂരത്തിൻ്റെയും അളവുകൾ
നമ്മുടെ സൗരയൂഥം എത്ര വലുതാണെന്ന് ചിന്തിച്ച് നമ്മൾ അമ്പരന്നു നിൽക്കാറുണ്ട്. എന്നാൽ, വോയേജറിൻ്റെ യാത്ര ആ അമ്പരപ്പിന് പുതിയ മാനങ്ങൾ നൽകുന്നു.
പ്രകാശ ദിവസം: ഒരു ആത്മബന്ധത്തിൻ്റെ ദൂരം
വോയേജർ 1, 2026 നവംബർ 15-ന് ഒരു പ്രത്യേക നാഴികക്കല്ല് പിന്നിടാൻ പോകുകയാണ്—ഒരു പ്രകാശ ദിവസം ദൂരം!
ഇതിൻ്റെ അർത്ഥം ഇത്രമാത്രം: ഇന്ന് രാത്രി നിങ്ങൾ ഭൂമിയിൽ നിന്ന് ഒരു ടോർച്ച് എടുത്ത് വോയേജറിന് നേരെ വെളിച്ചമടിച്ചാൽ, ആ വെളിച്ചം അവിടെ ചെന്നെത്താൻ കൃത്യം 24 മണിക്കൂർ എടുക്കും! അതായത്, നമ്മൾ അയക്കുന്ന ഒരു സന്ദേശം (അല്ലെങ്കിൽ വെളിച്ചം) പേടകത്തിൽ എത്താനും, തിരിച്ച് പേടകത്തിൽ നിന്നുള്ള മറുപടി നമ്മളിൽ എത്താനും ദിവസങ്ങൾ കാത്തിരിക്കണം. ഭൂമിയുമായി ആ പേടകത്തിനുള്ള ബന്ധം, ഓരോ നിമിഷവും വിദൂരമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു സ്നേഹബന്ധം പോലെ, സമയത്തിൻ്റെ ഭാരം പേറി മുന്നോട്ട് പോകുന്നു.
പ്രകാശവർഷം: അനന്തതയുടെ കയറ്റം
വോയേജർ അതിവേഗത്തിലാണ് സഞ്ചരിക്കുന്നതെങ്കിലും, ഈ പ്രപഞ്ചത്തിൽ ‘വേഗത’ എന്ന വാക്കിന് അതിൻ്റേതായ പരിമിതികളുണ്ട്. പ്രകാശം ഒരു വർഷം കൊണ്ട് സഞ്ചരിക്കുന്ന ദൂരമാണ് ഒരു പ്രകാശവർഷം.
നമ്മുടെ ഈ ഒറ്റപ്പെട്ട യാത്രികൻ, നിലവിലെ വേഗതയിൽ മുന്നോട്ട് പോയാൽ പോലും, കേവലം ഒരു പ്രകാശവർഷം ദൂരം താണ്ടാൻ 18,000 വർഷങ്ങൾ വേണ്ടി വരും! നക്ഷത്രങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള അകലത്തെ അളക്കുന്ന ഈ ഭീമാകാരമായ ദൂരത്തെപ്പറ്റി ചിന്തിക്കുമ്പോൾ, മനുഷ്യൻ്റെ ജീവിതം ഒരു കൊച്ചു മൺതരി പോലെ തോന്നാം.
2. സൗരയൂഥത്തിൻ്റെ മഞ്ഞുമൂടിയ അതിർത്തി: ഊർട്ട് മേഘം
സൂര്യൻ്റെ ആകർഷണവലയം പൂർണ്ണമായി അവസാനിക്കുന്നിടം, കോടിക്കണക്കിന് വാൽനക്ഷത്രങ്ങളുടെ ഉറവിടം എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്ന, സൗരയൂഥത്തിൻ്റെ യഥാർത്ഥ അതിർത്തിയാണ് ഊർട്ട് മേഘം (Oort Cloud). തണുത്തുറഞ്ഞ, കൂരിരുട്ട് മാത്രം നിറഞ്ഞ ഈ അതിരുകൾ നമ്മുടെ വോയേജർ 1 പിന്നിടണമെങ്കിൽ ഏകദേശം 30,000 വർഷങ്ങൾ വേണ്ടിവരും! അത്രയും കാലം സഞ്ചരിച്ചാൽ മാത്രമേ നമ്മുടെ ‘വീട്ടുമുറ്റം’ അവസാനിക്കുകയുള്ളൂ.
3. ഇരട്ട സഹോദരന്മാർ: കണ്ടെത്തലുകളുടെ കഥ
വോയേജർ പേടകങ്ങൾ വെറും യന്ത്രങ്ങളല്ല, അവ നമ്മുടെ കണ്ണുകളും കാതുകളുമായിരുന്നു.
| പേടകം | വിക്ഷേപണം | പ്രധാന നേട്ടങ്ങൾ |
| വോയേജർ 1 | 1977 സെപ്റ്റംബർ 5 | വ്യാഴം, ശനി എന്നിവയുടെ പഠനം. നക്ഷത്രാന്തരീയ ഇടത്തേക്ക് കടന്ന ആദ്യ പേടകം (2012). |
| വോയേജർ 2 | 1977 ഓഗസ്റ്റ് 20 | വ്യാഴം, ശനി, യുറാനസ്, നെപ്റ്റ്യൂൺ എന്നീ നാല് ഗ്രഹങ്ങളെയും സന്ദർശിച്ച ഏക പേടകം. നക്ഷത്രാന്തരീയ ഇടത്തേക്ക് കടന്നു (2018). |
- അത്ഭുത ലോകങ്ങൾ: വ്യാഴത്തിൻ്റെ ഉപഗ്രഹമായ ഐയോയിൽ സജീവമായി പുകയുന്ന അഗ്നിപർവതങ്ങളെക്കുറിച്ചും, ശനിയുടെ ഉപഗ്രഹമായ ടൈറ്റൻ്റെ കട്ടിയുള്ള അന്തരീക്ഷത്തെക്കുറിച്ചും വോയേജർ നമ്മളോട് പറഞ്ഞു.
- നീല മഞ്ഞുഭീമന്മാർ: യുറാനസിൻ്റെയും നെപ്റ്റ്യൂണിൻ്റെയും സമീപ ദൃശ്യങ്ങൾ ആദ്യമായി ഭൂമിയിലേക്ക് അയച്ചത് വോയേജർ 2 ആണ്.
വോയേജർ പേടകങ്ങൾ സൂര്യൻ്റെ കാന്തികമണ്ഡലത്തിൻ്റെ സ്വാധീനം അവസാനിക്കുന്ന ഹീലിയോസ്ഫിയർ എന്ന അതിർത്തി കടന്ന്, ഇനി നമ്മുടെ താരാപഥത്തിലെ (Milky Way) നക്ഷത്രങ്ങൾക്കിടയിലുള്ള വിശാലമായ ശൂന്യതയിലൂടെ (Interstellar Medium) സഞ്ചരിക്കുകയാണ്.
4. യാത്രയുടെ ലക്ഷ്യവും, ഒരു സ്വർണ്ണ സന്ദേശവും
ഈ പേടകങ്ങളെ നിയന്ത്രിക്കുന്നത് അമേരിക്കയിലെ നാസയുടെ ജെറ്റ് പ്രൊപ്പൽഷൻ ലബോറട്ടറിയിൽ (JPL) നിന്നാണ്. ലോകമെമ്പാടുമുള്ള ഭീമാകാരമായ ആന്റിനകളുടെ ഒരു ശൃംഖലയായ ഡീപ് സ്പേസ് നെറ്റ്വർക്ക് (DSN) വഴിയാണ് അവയുമായി ആശയവിനിമയം നടത്തുന്നത്. ഇന്ത്യയിൽ നിന്ന് ഇതിനെ നേരിട്ട് നിയന്ത്രിക്കുന്നില്ല.
എങ്ങോട്ടാണ് ഈ യാത്ര?
സൂര്യൻ്റെ സ്വാധീനമണ്ഡലം വിട്ട ഈ പേടകങ്ങൾ ലക്ഷ്യമിടുന്നത് ക്ഷീരപഥത്തിലെ (Milky Way Galaxy) വിദൂര നക്ഷത്രങ്ങളെയാണ്. കാസ്സിയോപ്പിയ, സെൻ്റോറസ് രാശികളിലെ ഈ നക്ഷത്രങ്ങളിൽ എത്താൻ പതിനായിരക്കണക്കിന് വർഷങ്ങളെടുക്കും. അവിടെ എത്തിച്ചേരുക എന്നതിലുപരി, നക്ഷത്രാന്തരീയ ഇടം പഠിക്കുക എന്നതായിരുന്നു ദൗത്യത്തിൻ്റെ പ്രധാന ലക്ഷ്യം.
ഗോൾഡൻ റെക്കോർഡ്: മനുഷ്യൻ്റെ ആത്മകഥ
ഓരോ വോയേജർ പേടകത്തിലും ഗോൾഡൻ റെക്കോർഡ് (Golden Record) എന്നൊരു പ്രത്യേക തകിട് സ്ഥാപിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഭൂമിയിലെ ജീവൻ്റെയും, സംസ്കാരത്തിൻ്റെയും, സംഗീതത്തിൻ്റെയും, മനുഷ്യൻ്റെ ആശംസകളുടെയും (55 ഭാഷകളിലുള്ളത്) ശബ്ദങ്ങളും ചിത്രങ്ങളുമടങ്ങുന്ന ഒരു “സ്വർണ്ണ ലിഖിതം”.
നമ്മുടെ ഈ യാന്ത്രിക ദൂതന്മാർ ഒരു കാലത്ത് നിശബ്ദമാകും. ഏകദേശം 2025-ഓടെ അവയുടെ ഊർജ്ജസ്രോതസ്സുകൾ നിലച്ച്, ഭൂമിയുമായുള്ള ബന്ധം എന്നെന്നേക്കുമായി വിച്ഛേദിക്കപ്പെടും. എങ്കിലും, ഈ പേടകങ്ങൾ പ്രപഞ്ചത്തിലൂടെ ലക്ഷ്യമില്ലാതെ ഒഴുകി നടക്കും. ഒരുപക്ഷേ, കോടിക്കണക്കിന് വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം അന്യഗ്രഹജീവികൾക്ക് അവയെ കണ്ടെത്താൻ കഴിഞ്ഞാൽ, ഈ ഗോൾഡൻ റെക്കോർഡ് മനുഷ്യൻ്റെ ഈ ലോകത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അവസാനത്തെ കവിതയായി, ഒരു സ്വർണ്ണ സന്ദേശമായി അവിടെ നിലകൊള്ളും.
വോയേജർ, അത് വെറുമൊരു യാത്രയല്ല; അത് നക്ഷത്രങ്ങൾക്കിടയിൽ മനുഷ്യൻ എഴുതിയ ഏറ്റവും മഹത്തായ കവിതയാണ്. കാലത്തിൻ്റെ അപ്പുറത്തേക്ക് നീളുന്ന നമ്മുടെ സ്വപ്നത്തിൻ്റെ പ്രതിധ്വനിയാണത്.
