തഞ്ചാവൂർ ജില്ലയിലെ ശീർകാഴി (Sirkaazhi) ദേശത്ത് ജീവിച്ചിരുന്ന ശൈവ കവി-സന്യാസിയാണ് സംബന്ധമൂർത്തി അഥവാ തിരുജ്ഞാന സംബന്ധർ (തിരുജ്ഞാനസംബന്ധർ). ക്രി.വ. ഏഴാം നൂറ്റാണ്ടിലാണ് അദ്ദേഹം ജീവിച്ചിരുന്നതായി കരുതപ്പെടുന്നത്. 63 നായനാർമാരിൽ (ശിവഭക്തരായ സന്യാസിമാർ) പ്രമുഖനായ മൂവരിൽ (മുത്തവർ) ഒരാളാണ് അദ്ദേഹം. സംബന്ധമൂർത്തിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് പറയപ്പെടുന്ന, 8000-ത്തിലധികം ജൈന സന്യാസിമാരെ ശൂലത്തിൽ തറച്ച കഥ തമിഴ് ശൈവ പാരമ്പര്യത്തിലെ പ്രധാനപ്പെട്ട ഒരു ഐതിഹ്യമാണ്. ഇത് ‘സമണർ കഴുവേട്രം’ (Samanar Kazhuvetram) എന്ന പേരിലാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്. ഈ സംഭവത്തിന്റെ കൃത്യമായ വിവരങ്ങൾ പ്രധാനമായും ശേഖിഴാർ എഴുതിയ ‘പെരിയപുരാണം’ (Periya Puranam) എന്ന തമിഴ് ഗ്രന്ഥത്തിലാണ് രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുള്ളത്. സംബന്ധമൂർത്തിയുടെ ജൈനരോടുള്ള സമീപനം, പ്രധാനമായും ശൈവമതത്തിന്റെ പുനഃസ്ഥാപനം എന്ന ലക്ഷ്യത്തിൽ അധിഷ്ഠിതമായിരുന്നു.

ശൈവമതം

• ജന്മസ്ഥലം: തമിഴ്‌നാട്ടിലെ ശീർകാഴി (ചോളമണ്ഡലം).
• മാതാപിതാക്കൾ: ശിവഭക്തരായ ബ്രാഹ്മണരായിരുന്ന ശിവപാദ ഹൃദയരും ഭാര്യ ഭഗവതിയാരും.
• ദിവ്യമായ ജ്ഞാനം: ഐതിഹ്യമനുസരിച്ച്, മൂന്നാം വയസ്സിൽ അച്ഛനോടൊപ്പം ക്ഷേത്രക്കുളത്തിൽ പോയപ്പോൾ, വിശന്നുകരഞ്ഞ കുട്ടിക്ക് ശിവനും പാർവതിയും പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ട്, പാർവതി ദേവി ജ്ഞാനം കലർത്തിയ പാൽ ഒരു സ്വർണ്ണപ്പാത്രത്തിൽ നൽകി.
• ആദ്യ ഗീതം: വായിൽ പാൽക്കറ കണ്ട അച്ഛൻ ആരാണ് പാൽ തന്നതെന്നന്വേഷിച്ചപ്പോൾ, കുട്ടി ആകാശത്തേക്ക് ചൂണ്ടി, ശിവന്റെ മഹത്വത്തെക്കുറിച്ച് ‘தோயுடைய செவியன்’ (തോടുടയ ചെവിയൻ) എന്ന് തുടങ്ങുന്ന ഗീതം ആലപിച്ചു. ഈ സംഭവത്തോടെയാണ് അദ്ദേഹത്തിന് തിരുജ്ഞാന സംബന്ധർ എന്ന പേര് ലഭിച്ചത്.
• മതപരമായ മത്സരം: ഏഴാം നൂറ്റാണ്ടിൽ തമിഴ്‌നാട്ടിൽ, പ്രത്യേകിച്ച് പാണ്ഡ്യനാട്ടിൽ, ശക്തമായ സ്വാധീനം ചെലുത്തിയിരുന്ന ജൈനമതത്തെ (സമണർ) അദ്ദേഹം ശൈവമതത്തിന്റെ വളർച്ചയ്ക്ക് ഒരു പ്രധാന വെല്ലുവിളിയായി കണ്ടു.
• ശൈവമത പുനരുജ്ജീവനം: പാണ്ഡ്യനാട്ടിൽ ശൈവമതം ക്ഷയിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന സാഹചര്യത്തിൽ, രാജാവിനെ തിരികെ ശൈവമതത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുവരിക വഴി, ശൈവമതത്തിന്റെ പ്രതാപം പുനഃസ്ഥാപിക്കുക എന്നതായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുഖ്യ ലക്ഷ്യം.
• വാദപ്രതിവാദങ്ങൾ (സംവാദം): ജൈന ആചാര്യന്മാരുമായി അദ്ദേഹം പരസ്യമായ സംവാദങ്ങളിൽ ഏർപ്പെട്ടു. മധുരയിൽ വെച്ച് നടന്ന ഈ സംവാദങ്ങൾ അഗ്നി പരീക്ഷ (തീയിലിടൽ), ജല പരീക്ഷ (നദിയിൽ ഒഴുക്കൽ) എന്നിവയിലൂടെയാണ് പ്രശസ്തമായത്.
• ശമണർ കഴുവേട്രം (ശൂലത്തിൽ തറയ്ക്കൽ): ജൈന സന്യാസിമാർക്ക് എതിരെ നടന്നതായി പറയപ്പെടുന്ന ഈ അതിക്രൂരമായ ശിക്ഷാ നടപടിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ സമീപനം ഏറ്റവും വിമർശിക്കപ്പെടുന്നത്. (ഐതിഹ്യപ്രകാരം: വാദത്തിൽ പരാജയപ്പെട്ട ഏകദേശം 8000 ജൈന സന്യാസിമാർ സ്വയം തിരഞ്ഞെടുത്ത ശിക്ഷയാണ് ‘കഴുവേട്രം’ എന്നും, രാജാവായ കൂൻ പാണ്ഡ്യൻ (നിന്ദ്ര ശീർ നെടുംമാറ പാണ്ഡ്യൻ) അത് നടപ്പിലാക്കുക മാത്രമാണ് ചെയ്തതെന്നും ശൈവഗ്രന്ഥങ്ങൾ പറയുന്നു. സംബന്ധമൂർത്തി ഈ നടപടിക്ക് ഉത്തരവിട്ടതായി നേരിട്ട് പറയുന്നില്ലെങ്കിലും, അദ്ദേഹത്തിന്റെ സാന്നിധ്യത്തിലാണ് ഇത് നടന്നത്. ഈ സംഭവം സംബന്ധമൂർത്തിയുടെ കടുത്ത മതപരമായ അസഹിഷ്ണുത അല്ലെങ്കിൽ ശൈവമതത്തോടുള്ള അമിതമായ പക്ഷപാതം കാണിക്കുന്നു എന്ന് വിമർശകർ വാദിക്കുന്നു.)
• സമാധാനപരമായ സഹവർത്തിത്വമില്ലായ്മ: ജൈനമതത്തെ കേവലം ഒരു എതിരാളിയായി കാണുകയല്ല, മറിച്ച് തമിഴ്‌നാട്ടിൽ നിന്ന് തുടച്ചുനീക്കേണ്ട ഒരു ശക്തിയായി കണക്കാക്കിയ ഒരു സമീപനമാണ് അദ്ദേഹം സ്വീകരിച്ചത്.
• സ്തുതിഗീതങ്ങളിലെ വിമർശനം: അദ്ദേഹത്തിന്റെ തേവാര ഗീതങ്ങളിൽ ചിലയിടങ്ങളിൽ ജൈന-ബുദ്ധ മതങ്ങളെ നേരിട്ട് വിമർശിക്കുന്ന വരികൾ കാണാം.

പ്രധാന പ്രവർത്തനങ്ങൾ

• ഭക്തിപ്രസ്ഥാനം: സംബന്ധർ തമിഴ്‌നാട്ടിൽ ശൈവ ഭക്തി പ്രസ്ഥാനം പ്രചരിപ്പിക്കുന്നതിൽ നിർണ്ണായക പങ്ക് വഹിച്ചു.
• തേവാരം: ശിവനെ സ്തുതിച്ചുകൊണ്ട് അദ്ദേഹം പതിനായിരത്തിലധികം ഗീതങ്ങൾ രചിച്ചതായി വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു. ഇവയിൽ 4,181 ശ്ലോകങ്ങളുള്ള 383 (അല്ലെങ്കിൽ 384) ഗീതങ്ങൾ ‘തേവാരം’ എന്ന പേരിൽ തിരുമുറൈയുടെ (തമിഴ് ശൈവ സിദ്ധാന്തത്തിന്റെ canonical കൃതികൾ) ഒന്നും, രണ്ടും, മൂന്നും വാല്യങ്ങളായി ഉൾപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു.
• തീർത്ഥാടനം: നിരവധി ശിവക്ഷേത്രങ്ങൾ സന്ദർശിച്ച് അദ്ദേഹം ഗീതങ്ങൾ ആലപിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൂടെ തിരുനീലകണ്ഠ യാഴ്പ്പാണർ എന്ന സംഗീതജ്ഞനും ഉണ്ടായിരുന്നു.
• അത്ഭുതങ്ങൾ: തന്റെ ഗീതങ്ങളിലൂടെ പല അത്ഭുതങ്ങളും അദ്ദേഹം പ്രവർത്തിച്ചതായി പറയപ്പെടുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്, പൂമ്പാവൈ എന്ന പെൺകുട്ടിയെ ഭസ്മത്തിൽ നിന്ന് ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരികെ കൊണ്ടുവന്നത്.
• വൈഷ്ണവ-ജൈന മതങ്ങളെ എതിർക്കൽ: അക്കാലത്ത് തമിഴ്നാട്ടിൽ സ്വാധീനമുണ്ടായിരുന്ന ജൈനമതത്തെയും, വൈഷ്ണവത്തെയും അദ്ദേഹം ശക്തമായി എതിർത്തു.
• കൂൻ പാണ്ഡ്യനെ ശൈവ മതത്തിലേക്ക് പരിവർത്തനം ചെയ്യൽ: പാണ്ഡ്യരാജ്യത്തിന്റെ തലസ്ഥാനമായ മധുരയിലെ രാജാവായിരുന്ന കൂൻ പാണ്ഡ്യന് (പിന്നീട് നിന്ദ്ര ശീർ നെടുംമാറ പാണ്ഡ്യൻ എന്നറിയപ്പെട്ടു) അസുഖം മാറ്റി ശൈവ മതത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുവരുന്നതിൽ അദ്ദേഹം പ്രധാന പങ്കുവഹിച്ചു. തുടർന്ന് ജൈന പണ്ഡിതരുമായി അദ്ദേഹം വാദപ്രതിവാദങ്ങളിൽ ഏർപ്പെടുകയും വിജയിക്കുകയും ചെയ്തു.

മോക്ഷപ്രാപ്തി

• വിവാഹം: തന്റെ പതിനാറാം വയസ്സിൽ തിരുനല്ലൂർ പെരുമണത്തെ നമ്പാണ്ടാർ നമ്പിയുടെ മകളുമായി അദ്ദേഹത്തിന്റെ വിവാഹം നിശ്ചയിച്ചു.
• മോക്ഷം: വിവാഹത്തിന് ശേഷം, വധുവിന്റെ കൈയും പിടിച്ച് അഗ്നിയെ വലംവെക്കുന്നതിനിടയിൽ, സംബന്ധരും വധുവും അവിടെ കൂടിയ ഭക്തജനങ്ങളും ചേർന്ന് ശിവജ്യോതിയിൽ (ശിവന്റെ പ്രകാശത്തിൽ) ലയിച്ച് മോക്ഷം പ്രാപിച്ചു. ഇത് തമിഴ് വൈകാശി മാസത്തിലെ വിശാഖം നക്ഷത്രത്തിലായിരുന്നു എന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു.

ഈ വിവരങ്ങൾ പ്രധാനമായും പെരിയപുരാണം (ശേഖിഴാർ രചിച്ചത്) പോലുള്ള തമിഴ് ശൈവഗ്രന്ഥങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്.

സമണർ കഴുവേട്രം

സംബന്ധമൂർത്തി ജീവിച്ചിരുന്ന ഏഴാം നൂറ്റാണ്ടിൽ, പാണ്ഡ്യ രാജ്യത്തിന്റെ തലസ്ഥാനമായിരുന്ന മധുരയിൽ ജൈനമതം ശക്തമായ സ്വാധീനത്തിലായിരുന്നു. അവിടുത്തെ രാജാവായിരുന്ന കൂൻ പാണ്ഡ്യൻ (പിന്നീട് നിന്ദ്ര ശീർ നെടുംമാറ പാണ്ഡ്യൻ എന്നറിയപ്പെട്ടു) ജൈന മതാനുയായി ആയിരുന്നു. എന്നാൽ, അദ്ദേഹത്തിന്റെ രാജ്ഞിയായിരുന്ന മങ്കൈയർക്കരശിയും മന്ത്രി കുലച്ചിറൈയാരും ശിവഭക്തരായിരുന്നു. മധുരയുടെ പടിഞ്ഞാറു ഭാഗത്തായി ഉണ്ടായിരുന്ന 8 ഓളം മലകളിൽ നിന്നും ജൈന ഭിക്ഷുക്കളെ പാണ്ഡ്യരാജകിങ്കരന്മാരെ അയച്ചു പിടിച്ചുകൊണ്ടു വന്ന് ശൂലത്തിൽ കോർത്തു കൊന്ന കഥ വളരെ നാടകീയമായ ചേരുവകളോടെ വൈദിക പ്രമുഖർ പാടിനടന്നിരുന്നു. ജൈനരും വൈദികരും തമ്മിൽ മതത്തെ സംബന്ധിച്ച് തർക്കം നടന്നുവെന്നും തർക്കത്തിൽ സംബന്ധൻ തോറ്റുവെന്നും എന്നാൽ രാജാവും രാജ്ഞിയും രാജകിങ്കരന്മാരുമായുള്ള ബന്ധത്തിലൂടെ ചില ചെപ്പടിവിദൂകൾ കാണിച്ചു ജൈനഭിക്ഷുക്കൾ തോറ്റതായി പിന്നീടു തീർച്ചപ്പെടുത്തുകയായിരുന്നു. ഈ നിർദ്ദയകൊലപാതക പരമ്പരയെ പറ്റി  തമിഴിലുള്ള ‘തേവാരം‘ എന്ന പ്രധാന ശൈവമത ഗ്രന്ഥത്തിൻ്റെ ഭാഗമായ സംബന്ധൻ്റെ കൃതിയിൽ പെട്ട ‘ആലവായിപതികം‘ എന്ന പേരിൽ അറിയപ്പെടുന്ന പദ്യങ്ങളിൽ പ്രതിപാദിക്കുന്നുണ്ട്. ഭയാനകമായ ഈ ചിത്രവദത്തിൻ്റെ സ്മാരകമായി, വൈദികബ്രാഹ്മണർ ഒത്തുചേർന്ന് വർഷം തോറും മധുരയിൽ വെച്ച് ‘കഴിവേറ്റി തിരുവിഴാ‘ എന്ന പേരിൽ ഒരുത്സവം ഇന്നും കൊണ്ടാടുന്നു. ഇതുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു പ്രചരിച്ച കഥകളിൽ പ്രധാനമായ വൈദികകഥകൾ താഴെ കൊടുക്കുന്നു.

1. സംബന്ധമൂർത്തിയുടെ ക്ഷണം

രാജാവിന് കടുത്ത രോഗം ബാധിക്കുകയും ജൈന സന്യാസിമാർക്ക് അത് മാറ്റാൻ കഴിയാതെ വരികയും ചെയ്തപ്പോൾ, രാജ്ഞിയും മന്ത്രിയും ചേർന്ന് സംബന്ധമൂർത്തിയെ മധുരയിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചു. ശൈവമതത്തിന്റെ പ്രചാരകനായ സംബന്ധർ വരുന്നതിൽ ജൈന സന്യാസിമാർക്ക് എതിർപ്പുണ്ടായിരുന്നു. അവരത് യക്തിയുക്തം എതിർത്തു. ഇവിടെ ഒരു നെഗറ്റീവ് ചായ്വ് വന്നത് ജൈന ഭിക്ഷിക്കൾക്കാണ്.

2. വാദപ്രതിവാദങ്ങൾ

സംബന്ധമൂർത്തി മധുരയിൽ എത്തി രാജാവിന്റെ രോഗം ഭസ്മം (തിരുനീറ്) പൂശി മാറ്റിയതോടെ, ജൈന സന്യാസിമാർ അദ്ദേഹത്തെ വാദപ്രതിവാദത്തിന് വെല്ലുവിളിച്ചു. സംവാദത്തിന്റെ രണ്ട് പ്രധാന ഘട്ടങ്ങൾ:

• അഗ്നി പരീക്ഷ (തീയിലിടൽ): സംബന്ധമൂർത്തിയും ജൈനരും തങ്ങളുടെ വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥങ്ങൾ തീയിലിട്ടു. സംബന്ധരുടെ തേവാര ഗ്രന്ഥം കത്താതെയിരിക്കുകയും, ജൈനരുടെ ഗ്രന്ഥം കത്തിപ്പോകുകയും ചെയ്തു. ജൈനരുടെ പ്രധാനപ്പെട്ട രേഖകൾ എല്ലാം തന്നെ അഗ്നിക്കിരയായെന്നും ദൈദികമത സംബന്ധിയായവ പെരും തീയിൽ നശിക്കാതെ നിന്നുവെന്നും ആണിതു പറയുന്നത്.
• ജല പരീക്ഷ (വെള്ളത്തിൽ ഒഴുക്കൽ): ഇരുവരും തങ്ങളുടെ താളിയോല ഗ്രന്ഥങ്ങൾ വൈഗൈ നദിയിൽ ഒഴുക്കി. സംബന്ധരുടെ ഗ്രന്ഥം ഒഴുക്കിനെതിരെ നീങ്ങുകയും, ജൈനരുടെ ഗ്രന്ഥം ഒഴുക്കിൽ താഴുകയും ചെയ്തു.

3. കഴുവേട്രം (ശൂലത്തിൽ തറയ്ക്കൽ)

വാദം തോറ്റാൽ സ്വയം ശിക്ഷ ഏൽക്കണമെന്നതായിരുന്നു ജൈന സന്യാസിമാർ തന്നെ മുന്നോട്ട് വെച്ച നിബന്ധന. ഇവിടെ ബ്രാഹ്മണ പുരോഹിതന്മാർക്കല്ല നെഗറ്റീവ് ചായ്വ് കാണാനാവുന്നത്. എല്ലാം ജൈനർ തന്നെ!!

• വാദത്തിൽ പരാജയപ്പെട്ടതോടെ, ഏകദേശം 8000 ജൈന സന്യാസിമാർ (ചില രേഖകളിൽ 8000 പേർ എന്ന് കൃത്യമായി പറയുന്നു) തങ്ങൾ തിരഞ്ഞെടുത്ത ശിക്ഷയായ ‘കഴുവേട്രം’ (ശൂലത്തിൽ കയറ്റുക) ഏറ്റുവാങ്ങാൻ തയ്യാറായി.
• രാജാവായ നിന്ദ്ര ശീർ നെടുംമാറ പാണ്ഡ്യന്റെ ആജ്ഞപ്രകാരം അവരെ ശൂലത്തിൽ തറച്ചു കൊന്നു.
• ചില വ്യാഖ്യാനങ്ങളിൽ, ഈ കശാപ്പിന് രാജാവിനെ പ്രേരിപ്പിച്ചത് സംബന്ധമൂർത്തിയാണെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു, എന്നാൽ മറ്റുചിലർ ഇത് വാദത്തിൽ പരാജയപ്പെട്ട ജൈന സന്യാസിമാർ സ്വയം തിരഞ്ഞെടുത്ത ശിക്ഷയാണെന്നും, രാജാവ് അത് നടപ്പിലാക്കുക മാത്രമാണ് ചെയ്തതെന്നുമാണ് വാദിക്കുന്നത്. പെരിയപുരാണത്തിന്റെ നിഗമനമനുസരിച്ച്, സംബന്ധരുടെ ഇടപെടലില്ലാതെ പരാജയപ്പെട്ട സന്യാസിമാർ സ്വയം ശൂലത്തിൽ കയറി മരിക്കുകയായിരുന്നു.

സംബന്ധൻ്റെ നേതൃത്വത്തിൽ, യാതൊരു സങ്കോചവും കൂടാതെ മധുരയിൽ വൈഗനദി തീരത്ത് ശൂലങ്ങൾ നാട്ടി, ഈ എണ്ണായിരത്തിൽ അധികം ജൈനരെ ശൂലത്തിൽ തളച്ചു കൊന്നുതള്ളി. മധുരയിൽ വെച്ചു നടന്ന ഈ കൂട്ടകൊലയ്ക്ക് ശേഷം ഇതിനു സാക്ഷ്യം വഹിക്കാനും, എന്നാൽ തങ്ങൾ വിശ്വസിച്ചു വന്ന ചിന്താധാരയെ കൈവിടാൻ തയ്യാറാവാത്തതുമായ ഒരു കൂട്ടം ജൈനർ, പാണ്ഡ്യരോടൊപ്പം കേരളത്തിലേക്ക് അഭയം പ്രാപിച്ചു. സഹ്യപർവ്വത വിടവുപാതയിലൂടെ പന്തളത്തിലേക്ക് എത്തിയ പന്തളരാജവംശം ആ പഴയ പാണ്ഡ്യരാജവംശത്തിലെ പിന്മുറക്കാർ തന്നെയാണ്. ഇതേപറ്റി പിന്നീടു പറയാം.

ചരിത്രപരമായ വീക്ഷണങ്ങൾ

• ഐതിഹ്യം മാത്രമോ?: ഈ സംഭവം ചരിത്രപരമായ വസ്തുതയായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നില്ല. ഇത് ഏഴാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ശൈവമതവും ജൈനമതവും തമ്മിലുണ്ടായിരുന്ന വൈരം എടുത്തു കാണിക്കുന്ന ഒരു ഐതിഹ്യപരമായ വിവരണമാണ്. വൈദികരും ബുദ്ധജൈനവിശ്വാസികളും തമ്മിൽ പരസ്പരം ശത്രുതയുണ്ടായിരുന്നു എന്നതിൽ സംശയമില്ല, വൈദികർ നന്നായിട്ടുതന്നെ ബുദ്ധരേയും ജൈനരേയും കൊന്നിട്ടും ഉണ്ട്.
• മതപരമായ വൈരം: സംബന്ധമൂർത്തിയുടെ ജീവചരിത്രം വിവരിക്കുന്ന പെരിയപുരാണം പോലുള്ള ശൈവ ഗ്രന്ഥങ്ങൾ, ശൈവമതത്തിന്റെ ഉന്നതിയും മറ്റ് മതങ്ങളുടെ പരാജയവും വ്യക്തമാക്കാൻ വേണ്ടിയാണ് ഇത്തരം അതിശയോക്തി കലർന്ന വിവരണങ്ങൾ നൽകുന്നത്.
• ബുദ്ധസന്യാസി vs. ജൈനസന്യാസി: ചോദ്യത്തിൽ ബുദ്ധസന്യാസിമാർ എന്നാണ് പറയുന്നതെങ്കിലും, ഈ ഐതിഹ്യം ജൈന സന്യാസിമാരുമായി ബന്ധപ്പെട്ടാണ് പ്രശസ്തമായിട്ടുള്ളത്. ഏഴാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ജൈനമതമാണ് പാണ്ഡ്യനാട്ടിൽ ശക്തമായിരുന്നത്.

ഈ കഥ തമിഴ് ശൈവ പാരമ്പര്യത്തിൽ വളരെ പ്രസിദ്ധമാണ്, കൂടാതെ ചില ദ്രാവിഡ ദേശീയ പ്രസ്ഥാനങ്ങൾ ആര്യജനത ദ്രാവിഡരോടു ചെയ്ത  ക്രൂരതയുടെ ഉദാഹരണമായി ഈ കഥ ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.

മുത്തവർ

സംബന്ധമൂർത്തിയെ കൂടാതെ ‘പ്രമുഖരായ മൂവർ’ അഥവാ ‘മുത്തവർ’ എന്നറിയപ്പെടുന്ന മറ്റ് രണ്ട് ശൈവ കവി-സന്യാസിമാർ ഇവരാണ്:

1. അപ്പർ (തിരുനാവക്കരശ്):
   • സംബന്ധമൂർത്തിയുടെ സമകാലികനും അദ്ദേഹത്തെക്കാൾ മുതിർന്നയാളുമായിരുന്നു.
   • ശൈവമതത്തിലേക്ക് തിരിച്ചുവരുന്നതിനു മുൻപ് ജൈനമതത്തിൽ ചേർന്നിരുന്നു.
   • അദ്ദേഹം രചിച്ച ഗീതങ്ങളാണ് തേവാരത്തിലെ 4, 5, 6 വാല്യങ്ങളിൽ ഉൾപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത്.
2. സുന്ദരർ (സുന്ദരമൂർത്തി നായനാർ):
   • ഈ മൂവരിൽ ഏറ്റവും അവസാനം ജീവിച്ചിരുന്ന കവിയാണ്.
   • സുഹൃത്തിനെപ്പോലെ ശിവനെ കണ്ടുമുട്ടി, ‘തോഴർ’ (സുഹൃത്ത്) എന്ന ഭാവത്തിൽ ഭക്തി പ്രകടിപ്പിച്ചു.
   • അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഗീതങ്ങളാണ് തേവാരത്തിലെ 7-ആം വാല്യത്തിൽ ഉൾപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത്.

ഈ മൂന്ന് കവികളുടെയും (സംബന്ധർ, അപ്പർ, സുന്ദരർ) ഗീതങ്ങൾ ചേർന്നതാണ് ശൈവമതത്തിലെ പരമപ്രധാനമായ canonical കൃതിയായ ‘തേവാരം’. ഇവരെല്ലാം ചേർന്നാണ് തമിഴ്‌നാട്ടിൽ ശൈവ ഭക്തി പ്രസ്ഥാനത്തിന് ശക്തി നൽകിയത്.