വർത്തമാനകാലത്ത് ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വരണ്ടതും ജീവനില്ലാത്തതുമായ പ്രദേശമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്ന സഹാറാ മരുഭൂമി, ഏകദേശം 14,500 മുതൽ 5,000 വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് വരെ “ആഫ്രിക്കൻ ആർദ്ര കാലഘട്ടം” (African Humid Period – AHP) അഥവാ “ഹരിത സഹാറ” (Green Sahara) എന്നറിയപ്പെട്ട ഒരുകാലത്ത്, തടാകങ്ങളും നദികളും സമൃദ്ധമായ സസ്യജാലങ്ങളുമുള്ള ഒരു സവന്നാ പ്രദേശമായിരുന്നു. ഈ പച്ചപ്പ് നിറഞ്ഞ ഭൂതകാലം നിലനിന്നിരുന്നപ്പോൾ അവിടെ ജീവിച്ചിരുന്ന ഒരു പ്രാചീന മനുഷ്യസമൂഹത്തിന്റെ ചരിത്രം മാറ്റിമറിച്ച കണ്ടെത്തലാണ് ലിബിയയിലെ തകർകോറി (Takarkori) പാറമടകൾ നൽകുന്നത്.

📍 തകർകോറിയിലെ അത്ഭുത കണ്ടെത്തൽ

തെക്കുപടിഞ്ഞാറൻ ലിബിയയിലെ തദ്രാർട്ട് അക്കാക്കസ് (Tadrart Acacus) പർവതനിരകളിലെ തകർകോറി (Takarkori) പാറമടകളിൽ നിന്നാണ് ഈ ഗവേഷണത്തിന് ആധാരമായ പുരാവസ്തുക്കൾ കണ്ടെത്തിയത്. ഇവിടെ 8,900-നും 4,800-നും വർഷങ്ങൾക്കിടയിൽ അടക്കം ചെയ്ത 15-ഓളം സ്ത്രീകളുടെയും കുട്ടികളുടെയും അസ്ഥികൂടങ്ങൾ ലഭിച്ചു.

• പ്രകൃതിദത്ത മമ്മികൾ: ഇവയിൽ ഏകദേശം 7,000 വർഷം പഴക്കമുള്ള രണ്ട് സ്ത്രീകളുടെ ഭൗതികാവശിഷ്ടങ്ങൾ വളരെ ശ്രദ്ധേയമായ രീതിയിൽ സംരക്ഷിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. മരുഭൂമിയിലെ അത്യധികം വരണ്ട കാലാവസ്ഥ കാരണം ഇവ പ്രകൃതിദത്ത മമ്മികളായി മാറിയിരുന്നു. ഈ മമ്മികളിൽ നിന്ന് പുരാതന ഡി.എൻ.എ. വേർതിരിച്ചെടുക്കാനുള്ള ശാസ്ത്രജ്ഞരുടെ ശ്രമം വിജയകരമായി. ഇത് ആഫ്രിക്കയിലെ അങ്ങേയറ്റം ചൂടുള്ള കാലാവസ്ഥയിൽ നിന്ന് ലഭിക്കുന്ന ആദ്യത്തെ പൂർണ്ണമായ പ്രാചീന മനുഷ്യ ജീനോം ഡാറ്റയാണ്.
• കാലഘട്ടം: ഈ മമ്മികൾ പ്രാരംഭ ഇടയ കാലഘട്ടത്തിൽ (Early Pastoral period) ജീവിച്ചിരുന്ന ഇടയ സ്ത്രീകളുടേതാണ് (Pastoral Neolithic female) എന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞു.

🧬 ജനിതക ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ (Genetic Isolation) തെളിവുകൾ

തകർകോറി മമ്മികളുടെ ഡി.എൻ.എ. വിശകലനമാണ് ഈ കണ്ടെത്തലിനെ ലോകശ്രദ്ധയിൽ കൊണ്ടുവന്നത്. Nature പോലുള്ള പ്രമുഖ ശാസ്ത്ര ജേണലുകളിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച പഠനങ്ങൾ പ്രധാനമായും താഴെ പറയുന്ന വിവരങ്ങൾ നൽകുന്നു:

1. അജ്ഞാത വംശാവലി (Lost Lineage)

തകർകോറിയിലെ മനുഷ്യർ അവരുടെ വംശാവലിയുടെ ഭൂരിഭാഗവും (ഏകദേശം 93%) ഉൾക്കൊള്ളുന്നത് മുമ്പ് അജ്ഞാതമായിരുന്ന ഒരു വടക്കൻ ആഫ്രിക്കൻ ജനസംഖ്യയിൽ നിന്നാണ്.

• ഈ വംശാവലി, ഏകദേശം 50,000 വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് ആധുനിക മനുഷ്യർ ആഫ്രിക്കയിൽ നിന്ന് ലോകമെമ്പാടും കുടിയേറിയ അതേ കാലയളവിൽ തന്നെ ഉപ-സഹാറൻ (Sub-Saharan) വംശീയ ഗ്രൂപ്പുകളിൽ നിന്ന് വേർപിരിഞ്ഞവരാണ്.
• ഇവർ പതിനായിരക്കണക്കിന് വർഷങ്ങളായി താരതമ്യേന ഒറ്റപ്പെട്ട് (isolated) ജീവിച്ചിരുന്നു. ആധുനിക മനുഷ്യരുടെ ജീനോമുകളിൽ നേരിയ “പ്രേത അടയാളങ്ങളായി” (Ghost Population signature) മാത്രം നിലനിന്നിരുന്ന ഈ പ്രാചീന വംശത്തിന് ഇപ്പോൾ വ്യക്തമായ ജനിതക തെളിവുകൾ ലഭിച്ചു.

2. കുടിയേറ്റ പാതയെന്ന സിദ്ധാന്തത്തിന് വെല്ലുവിളി

പല ഗവേഷകരും “ഹരിത സഹാറ”യെ വടക്കൻ ആഫ്രിക്കയ്ക്കും ഉപ-സഹാറൻ ആഫ്രിക്കയ്ക്കും ഇടയിലുള്ള ഒരു പ്രധാന കുടിയേറ്റ പാതയായി കണക്കാക്കിയിരുന്നു. എന്നാൽ തകർകോറി ജനതയുടെ ജീനോമുകൾ ഈ സിദ്ധാന്തത്തിന് എതിരാണ്.

• ആഫ്രിക്കൻ ആർദ്ര കാലഘട്ടത്തിൽ പോലും ഉപ-സഹാറൻ സമൂഹങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള ജനിതക പ്രവാഹം (Gene flow) ഈ വടക്കൻ സമൂഹങ്ങളിലേക്ക് പരിമിതമായിരുന്നു എന്ന് ഡി.എൻ.എ. വ്യക്തമാക്കുന്നു.

3. നിയാൻഡർത്താൽ (Neanderthal) ബന്ധം

ഈ മമ്മികളുടെ ഡി.എൻ.എ.യിൽ, ആഫ്രിക്കയ്ക്ക് പുറത്തുള്ള ജനസംഖ്യയിൽ കാണപ്പെടുന്നതിനേക്കാൾ വളരെ കുറവാണെങ്കിലും, സമകാലിക ഉപ-സഹാറൻ ആഫ്രിക്കക്കാരേക്കാൾ കൂടുതൽ നിയാൻഡർത്താൽ ഡി.എൻ.എ. (Neanderthal DNA) അടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. ഇത്, വടക്കൻ ആഫ്രിക്കൻ ജനസംഖ്യയ്ക്ക് യൂറേഷ്യൻ വംശീയ ഗ്രൂപ്പുകളുമായി വളരെ പണ്ടുകാലത്ത് നടന്ന ചെറിയ ജനിതക സമ്പർക്കത്തിന്റെ സൂചന നൽകുന്നു.

🐐 സംസ്കാരവും ജീവിതശൈലിയും

തകർകോറി പാറമടകളിൽ നിന്ന് ലഭിച്ച പുരാവസ്തുക്കൾ അവിടുത്തെ ഇടയ സമൂഹത്തിന്റെ ജീവിതരീതികളിലേക്ക് വെളിച്ചം വീശുന്നു:

• പരിവർത്തനം: തകർകോറി പ്രദേശത്തെ ആദ്യകാല താമസക്കാർ വേട്ടയാടൽ, ശേഖരണം, മത്സ്യബന്ധനം (Hunting, Gathering, Fishing) എന്നിവയിൽ ഏർപ്പെട്ടിരുന്നവരായിരുന്നു. പിന്നീട്, കാലാവസ്ഥാ മാറ്റങ്ങളും വരൾച്ചയും വർദ്ധിച്ചപ്പോൾ, അവർ കന്നുകാലികളെ മേയിക്കുന്ന ഇടയ ജീവിതത്തിലേക്ക് (Pastoralism) മാറി. ഇത് സഹാറയിലെ മനുഷ്യൻ പൊരുത്തപ്പെടലിന്റെയും (Adaptation) സാംസ്കാരിക കൈമാറ്റത്തിന്റെയും (Cultural Diffusion) കഥയാണ് പറയുന്നത്.
• സാംസ്കാരിക കൈമാറ്റം: ആധുനിക കൃഷിരീതികളും കന്നുകാലികളെ വളർത്തുന്ന രീതികളും മധ്യേഷ്യയിൽ നിന്നോ ലെവന്റ് (Levant) പ്രദേശത്തു നിന്നോ വലിയതോതിലുള്ള ജനങ്ങളുടെ കുടിയേറ്റത്തിലൂടെയല്ല, മറിച്ച് സാംസ്കാരിക വിനിമയത്തിലൂടെയാണ് (Cultural Diffusion) തകർകോറിയിലേക്ക് എത്തിയതെന്ന് ജനിതക വിവരങ്ങൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. അതായത്, ജനങ്ങൾ കൂടിക്കലരാതെ, അറിവും സാങ്കേതികവിദ്യയും കൈമാറ്റം ചെയ്യപ്പെട്ടു.
• ഭക്ഷണക്രമം: ഹരിത സഹാറയിലെ നദികളും തടാകങ്ങളും വരണ്ടുപോയതോടെ, മത്സ്യത്തിന്റെ ലഭ്യത കുറയുകയും ഇടയസമൂഹം കന്നുകാലികളെയും (Cattle) ചെറിയ വളർത്തുമൃഗങ്ങളെയും (Small domesticates) (ചെമ്മരിയാട്, ആട്) കൂടുതൽ ആശ്രയിക്കുകയും ചെയ്തു. ഈ കാലയളവിലാണ് കന്നുകാലി പാൽ ഉപയോഗിച്ചതിൻ്റെ (Milking) ആദ്യ തെളിവുകളും ലഭിക്കുന്നത്.
• ശവസംസ്കാരം: തകർകോറി പാറമടയിലെ ശവസംസ്കാര രീതികളും പ്രത്യേകതയുള്ളതാണ്. ഇവിടെ അടക്കം ചെയ്തിരിക്കുന്നവരിൽ ഭൂരിഭാഗവും സ്ത്രീകളും കുട്ടികളുമാണ്. ഇത് ഒരു മാതൃകേന്ദ്രീകൃത സമൂഹത്തെ (Matrilineal Society) സൂചിപ്പിക്കാൻ സാധ്യതയുണ്ടെന്നും ചില ഗവേഷകർ അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു.

തകർകോറിയിലെ പ്രാചീന ഡി.എൻ.എ. കണ്ടെത്തൽ, വടക്കൻ ആഫ്രിക്കയുടെ ചരിത്രം സങ്കീർണ്ണവും, മുമ്പ് കരുതിയതിലും വ്യത്യസ്തവുമായ ഒരു യാഥാർത്ഥ്യത്തിലേക്ക് വിരൽചൂണ്ടുന്നു. സഹാറാ പ്രദേശത്ത് പതിനായിരക്കണക്കിന് വർഷങ്ങൾ ഒറ്റപ്പെട്ട്, സ്വന്തമായ ജനിതക പാരമ്പര്യം കാത്തുസൂക്ഷിച്ച ഒരു മനുഷ്യശാഖ നിലനിന്നിരുന്നു എന്നും, സാങ്കേതികവിദ്യയുടെ വ്യാപനം ജനസംഖ്യാപരമായ കുടിയേറ്റങ്ങളില്ലാതെയും സംഭവിക്കാമെന്നും ഇത് തെളിയിക്കുന്നു. മനുഷ്യന്റെ ഭൂതകാലത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവുകൾക്ക് പുതിയ മാനം നൽകുന്ന ഒരു സുപ്രധാന നാഴികക്കല്ലാണ് ഈ കണ്ടെത്തൽ.

തകർകോറിയിലെ പ്രാചീന മനുഷ്യർ ഹോമോ സാപ്പിയൻസ് (Homo sapiens) എന്ന ഗണത്തിൽ പെട്ടവരാണ്. ഈ ഗണം ഉൾപ്പെടുന്ന വലിയ ജനുസ്സാണ് ഹോമോ (Homo). തകർകോറി മമ്മികൾ ജീവിച്ചിരുന്ന 7,000 വർഷം മുൻപുള്ള (Holocene Period) കാലയളവിൽ, ഹോമോ ജനുസ്സിൽപ്പെട്ട മറ്റ് പല പ്രാചീന ഗണങ്ങളും (Archaic Human Groups) ലോകത്തിന്റെ പല ഭാഗങ്ങളിലും ഒരേ സമയം നിലനിന്നിരുന്നു, അല്ലെങ്കിൽ അക്കാലത്ത് അപ്രത്യക്ഷമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു.

ഹോമോ ജനുസ്സിൽപ്പെട്ട പ്രധാനപ്പെട്ട മറ്റ് ഗണങ്ങളെക്കുറിച്ചും, അവയുടെ കണ്ടെത്തൽ സ്ഥലങ്ങളെക്കുറിച്ചുമുള്ള വിവരങ്ങൾ താഴെ നൽകുന്നു:

🌎 തകർകോറി മനുഷ്യർ ജീവിച്ചിരുന്ന കാലത്തോടടുത്ത് നിലനിന്നിരുന്ന ഹോമോ ഗണങ്ങൾ

തകർകോറി മനുഷ്യർ ഹോമോ സാപ്പിയൻസ് ഗണത്തിൽപ്പെട്ടവരായിരുന്നുവെങ്കിലും, മറ്റ് പ്രാചീന ഹോമിനിൻ (Hominin) ഗണങ്ങൾ ലോകത്തിന്റെ മറ്റ് ഭാഗങ്ങളിൽ അപ്പോഴും ജീവിച്ചിരുന്നു, അല്ലെങ്കിൽ അവരുടെ ജനിതക സ്വാധീനം ആധുനിക മനുഷ്യരിൽ പ്രകടമായിരുന്നു.

1) നിയാൻഡർത്താൽ (Neanderthals – ഹോമോ ഗണം (Species)) കാലഘട്ടം – 40,000 വർഷം മുൻപ്. കണ്ടെത്തിയ സ്ഥലങ്ങൾ: യൂറോപ്പും പടിഞ്ഞാറൻ ഏഷ്യയും (ഉദാഹരണത്തിന്, സ്പെയിനിലെ എൽ സിദ്രോൺ, ക്രോയേഷ്യയിലെ വിൻഡിജ ഗുഹ). തടിച്ച ശരീരഘടന, വലിയ തലച്ചോറ്. ഇവരുടെ ഡി.എൻ.എ. യൂറേഷ്യൻ ഹോമോ സാപ്പിയൻസിൽ കലർന്നിട്ടുണ്ട്. (തകർകോറി മനുഷ്യരിലും ഇവരുടെ അംശം കണ്ടെത്തി)

2) ഡെനിസോവൻസ് (Denisovans) – 30,000 വർഷം മുൻപ് – കണ്ടെത്തിയത് സൈബീരിയയിലെ ഡെനിസോവ ഗുഹ, ടിബറ്റിലെ ബൈഷിയ കാർസ്റ്റ് ഗുഹയിൽ നിന്ന്. പ്രത്യേകതകൾ – നിയാൻഡർത്താലുകളുമായി ബന്ധമുള്ള ഇവർ, ഏഷ്യയിലും ഓഷ്യാനിയയിലും വ്യാപിച്ചിരുന്നു. ആധുനിക കിഴക്കൻ ഏഷ്യൻ, മെലനേഷ്യൻ ജനവിഭാഗങ്ങളിൽ ഇവരുടെ ഡി.എൻ.എ. അംശം കൂടുതലായി കാണപ്പെടുന്നു

3) ഹോമോ ഫ്ലോറെസിയൻസിസ് (Homo floresiensis) – 50,000 വർഷം മുൻപ് – കണ്ടെത്തിയത് ഇന്തോനേഷ്യയിലെ ഫ്ലോറെസ് ദ്വീപിലുള്ള ലിയാങ് ബുവാ ഗുഹയിൽ നിന്ന്. “ഹോബിറ്റുകൾ” എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നു. ചെറിയ തലച്ചോറും ഏകദേശം 3.5 അടി മാത്രം ഉയരവുമുള്ളവരായിരുന്നു.

4) ഹോമോ ലുസോനെൻസിസ് (Homo luzonensis) – 67,000 വർഷം മുൻപ് –  ഫിലിപ്പീൻസിലെ ലുസോൺ ദ്വീപിലുള്ള കാളാവു ഗുഹയിൽ നിന്നും കണ്ടെത്തിയത്. ചെറിയ ശരീരഘടന. ഫിലിപ്പീൻസിലെ ദ്വീപുകളിൽ ഒറ്റപ്പെട്ടു ജീവിച്ചിരുന്നു.

🧍 തകർകോറി ഹോമോ സാപ്പിയൻസ്: മറ്റ് സാപ്പിയൻസുകളുമായുള്ള ബന്ധം

തകർകോറിയിലെ മനുഷ്യർ ഹോമോ സാപ്പിയൻസ് (ആധുനിക മനുഷ്യൻ) ഗണത്തിൽപ്പെട്ടവരാണ്. എന്നാൽ, അവർ മറ്റ് ഹോമോ സാപ്പിയൻസ് കൂട്ടങ്ങളിൽ നിന്ന് ജനിതകപരമായി ഒറ്റപ്പെട്ട് നിലനിന്നിരുന്നവരായിരുന്നു:

1. വടക്കൻ ആഫ്രിക്കൻ ഫോറേജേഴ്സ് (North African Foragers):
   • കണ്ടെത്തിയ സ്ഥലം: മൊറോക്കോയിലെ താഫോറാൾട്ട് ഗുഹ (Taforalt Cave).
   • കാലഘട്ടം: ഏകദേശം 15,000 വർഷം മുൻപ്.
   • ബന്ധം: തകർകോറി മനുഷ്യർക്ക് ജനിതകപരമായി ഏറ്റവും അടുത്ത ബന്ധം ഈ താഫോറാൾട്ടിലെ ഫോറേജേഴ്സുമായാണ് (വേട്ടയാടൽ-ശേഖരണം നടത്തി ജീവിച്ചിരുന്നവർ). ഇരുവരും വടക്കൻ ആഫ്രിക്കയിൽ ഒറ്റപ്പെട്ടു നിലനിന്നിരുന്ന ഒരു പ്രാചീന വംശാവലിയെയാണ് പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്നത്.
2. ലെവന്റൈൻ നിയോലിത്തിക് ഗ്രൂപ്പുകൾ (Levantine Neolithic Groups):
   • കണ്ടെത്തിയ സ്ഥലം: പടിഞ്ഞാറൻ ഏഷ്യയിലെ ലെവന്റ് (ഇന്നത്തെ ഇസ്രായേൽ, ജോർദാൻ, സിറിയ തുടങ്ങിയ പ്രദേശങ്ങൾ).
   • ബന്ധം: ഏകദേശം 6,400 വർഷം മുൻപ്, തകർകോറി മനുഷ്യരുടെ ഡി.എൻ.എയിൽ ഈ ഏഷ്യൻ നിയോലിത്തിക് (നവീനശിലായുഗം) ഗ്രൂപ്പുകളിൽ നിന്നുള്ള ചെറിയ ജനിതകാംശം (Levantine admixture) കണ്ടെത്താൻ കഴിഞ്ഞു. കൃഷി, കന്നുകാലി വളർത്തൽ തുടങ്ങിയ സാങ്കേതികവിദ്യകൾ വടക്കൻ ആഫ്രിക്കയിലേക്ക് പടർന്നു പിടിക്കുന്ന സമയത്താണ് ഈ ജനിതക സമ്പർക്കം ഉണ്ടായത്.

ഹോമോ സാപ്പിയൻസ് (Homo sapiens) ഈ പട്ടികയിൽ നൽകിയിട്ടുള്ള മറ്റ് ഹോമോ ഗണങ്ങളുടെയും (Species) പിന്തുടർച്ചയല്ല, മറിച്ച് ഹോമോ ജനുസ്സിലെ (Genus Homo) ഒരു സ്വതന്ത്ര ശാഖയാണ്.

ഹോമോ സാപ്പിയൻസിൻ്റെ പിന്തുടർച്ചയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് പ്രധാനമായും ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട കാര്യങ്ങൾ താഴെക്കൊടുക്കുന്നു:

1. ഹോമോ സാപ്പിയൻസ് ആരുടെ പിന്തുടർച്ചയാണ്?

ഹോമോ സാപ്പിയൻസ് ഉത്ഭവിച്ചത് ആഫ്രിക്കയിൽ നിന്നാണ്. ഏകദേശം 300,000 വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് കിഴക്കൻ അല്ലെങ്കിൽ തെക്കൻ ആഫ്രിക്കയിൽ നിലനിന്നിരുന്ന ഹോമോ ഹൈഡൽബെർഗെൻസിസ് (Homo heidelbergensis) അല്ലെങ്കിൽ ഇതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട മറ്റൊരു പ്രാചീന ഹോമോ ഗണത്തിൽ (Archaic Homo species) നിന്നാണ് ഹോമോ സാപ്പിയൻസ് പരിണമിച്ചത് എന്നാണ് മിക്ക ശാസ്ത്രജ്ഞരും വിശ്വസിക്കുന്നത്.

ചുരുക്കത്തിൽ: ഹോമോ സാപ്പിയൻസ്, നിയാൻഡർത്താൽ, ഡെനിസോവൻസ് എന്നിവയെല്ലാം ഹോമോ ജനുസ്സിലെ വ്യത്യസ്ത ശാഖകളാണ്. ഇവയുടെയെല്ലാം പൊതു പൂർവ്വികൻ ഹോമോ ഹൈഡൽബെർഗെൻസിസ് പോലുള്ള ഒരു പ്രാചീന ഹോമോ ഗണമായിരുന്നു.

2. നിയാൻഡർത്താലുകളുമായും ഡെനിസോവൻസുമായുള്ള ബന്ധം

ഹോമോ സാപ്പിയൻസ്, നിയാൻഡർത്താലുകളുടെയോ ഡെനിസോവൻസിന്റെയോ പിന്തുടർച്ചയല്ല. എന്നാൽ:

• പൊതു പൂർവ്വികൻ: ഏകദേശം 500,000-നും 800,000-നും വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് ജീവിച്ചിരുന്ന ഒരു പൊതു പൂർവ്വികനിൽ നിന്നാണ് ഹോമോ സാപ്പിയൻസ്, നിയാൻഡർത്താൽ, ഡെനിസോവൻസ് എന്നീ മൂന്ന് ശാഖകളും വേർപിരിഞ്ഞത്.
• ജനിതക സങ്കലനം: ആധുനിക ഹോമോ സാപ്പിയൻസ് ആഫ്രിക്കയ്ക്ക് പുറത്തേക്ക് കുടിയേറിയപ്പോൾ (ഏകദേശം 50,000 മുതൽ 60,000 വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ്), അവർ യൂറേഷ്യയിൽ വെച്ച് നിയാൻഡർത്താലുകളുമായും ഡെനിസോവൻസുമായും ഇടകലർന്നു (Interbred).
  • ഇതുകൊണ്ടാണ് ആഫ്രിക്കയ്ക്ക് പുറത്തുള്ള മിക്കവാറും എല്ലാ ആധുനിക മനുഷ്യരിലും 1% മുതൽ 4% വരെ നിയാൻഡർത്താൽ ഡി.എൻ.എ. കാണപ്പെടുന്നത്.
  • തകർകോറിയിലെ പ്രാചീന മനുഷ്യരിലും ഈ നിയാൻഡർത്താൽ ഡി.എൻ.എ.യുടെ അംശം കണ്ടെത്തിയതിന്റെ കാരണം, ഇവരുടെ പൂർവ്വികർ ആഫ്രിക്കയിൽ നിന്ന് പുറത്ത് പോയവരുമായി ബന്ധപ്പെട്ടവരായിരുന്നതിനാലാണ്.

3. മറ്റ് ഹോമോ ഗണങ്ങളുടെ സ്ഥാനം

ഹോമോ ഫ്ലോറെസിയൻസിസ്, ഹോമോ ലുസോനെൻസിസ് തുടങ്ങിയ മറ്റ് ഹോമോ ഗണങ്ങൾ മനുഷ്യന്റെ പരിണാമ വൃക്ഷത്തിലെ ഒറ്റപ്പെട്ട ശാഖകളാണ്. അവ ഹോമോ സാപ്പിയൻസിന്റെ പൂർവ്വികരോ പിന്തുടർച്ചക്കാരോ അല്ല. ഹോമോ സാപ്പിയൻസുകൾക്ക് പുറമെ, ഹോമോ ജനുസ്സിൽപ്പെട്ട അവസാനത്തെ അംഗങ്ങളായിരുന്നു ഇവർ.

ഹോമോ ജനുസ്സിൽ (Genus Homo) മൊത്തത്തിൽ എത്ര ഗണങ്ങളെ (Species) കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട് എന്നതിന് കൃത്യമായ ഒരു ഏകീകൃത സംഖ്യ നിലവിലില്ല. കാരണം, പുരാവസ്തു ഗവേഷണങ്ങൾ പുരോഗമിക്കുമ്പോൾ പുതിയ കണ്ടെത്തലുകൾ വരുന്നു, കൂടാതെ ശാസ്ത്രജ്ഞർക്കിടയിൽ ഒരു ഗണത്തെ പുതിയതായി തരംതിരിക്കുന്നതിനോ, നിലവിലുള്ള ഒരു ഗണത്തിന്റെ ഉപവിഭാഗമായി മാത്രം കണക്കാക്കുന്നതിനോ (ഉദാഹരണത്തിന്, Homo ergaster നെ Homo erectus ന്റെ ഉപവിഭാഗമായി കാണുന്നത്) അഭിപ്രായ വ്യത്യാസങ്ങളുണ്ട്.

എങ്കിലും, ഹോമോ ജനുസ്സിൽപ്പെട്ടതായി ശാസ്ത്ര സമൂഹം പൊതുവെ അംഗീകരിക്കുകയും, കൂടുതലായി ചർച്ച ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്ന പ്രധാനപ്പെട്ടതും ശ്രദ്ധേയവുമായതുമായ ഗണങ്ങളെ (Species) താഴെക്കൊടുത്ത പട്ടികയിൽ ചേർക്കുന്നു:

🧍 ഹോമോ ജനുസ്സിലെ പ്രധാന ഗണങ്ങൾ (Species of Genus Homo)

📊 ഏകദേശ എണ്ണം

മുകളിൽ നൽകിയിരിക്കുന്ന 12 ഗണങ്ങൾ ഹോമോ ജനുസ്സിലെ ഏറ്റവും അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടതും സുപ്രധാനവുമായ കണ്ടെത്തലുകളാണ്. കൂടുതൽ സൂക്ഷ്മമായ തരംതിരിവുകൾ പരിഗണിക്കുമ്പോൾ, ഹോമോ ജനുസ്സിലെ ഗണങ്ങളുടെ എണ്ണം 15 മുതൽ 20 വരെയാകാം.