വെള്ളത്താമരപോല് വിശുദ്ധി വഴിയും സ്ത്രീചിത്തമേ
മാനസംപൊള്ളുമ്പോള് അമൃതം തളിച്ചുതടവും
സല്സാന്ത്വന സ്വപ്നമേ മുള്ളേറ്റേറ്റു മുറിഞ്ഞ്
ചോരയൊഴുകുമ്പോഴും പൂമാനു ഉന്മാദത്തള്ളിച്ചയ്ക്ക്
ചിരിച്ചിടും സഹനതാസങ്കേതമേ വെല്വു നീ സ്ത്രീയേ!!
മാനസംപൊള്ളുമ്പോള് അമൃതം തളിച്ചുതടവും
സല്സാന്ത്വന സ്വപ്നമേ മുള്ളേറ്റേറ്റു മുറിഞ്ഞ്
ചോരയൊഴുകുമ്പോഴും പൂമാനു ഉന്മാദത്തള്ളിച്ചയ്ക്ക്
ചിരിച്ചിടും സഹനതാസങ്കേതമേ വെല്വു നീ സ്ത്രീയേ!!
