കേരളത്തിന്റെ കിഴക്കൻ മലയോര മേഖലകളായ കൊല്ലം, പത്തനംതിട്ട കേരളത്തിലെ കിഴക്കൻ മലയോര മേഖലകളിൽ അധിവസിക്കുന്ന ഒരു ആദിവാസി സമൂഹമാണ് മലപണ്ടാരം (Malapandaram) അഥവാ മലൈ പണ്ടാരം. പ്രാഥമികമായി കൊല്ലം, പത്തനംതിട്ട ജില്ലകളിലാണ് ഇവരെ കൂടുതലായി കാണപ്പെടുന്നതെങ്കിലും, കോട്ടയം, ഇടുക്കി ജില്ലകളിലും ഇവരുടെ സാന്നിധ്യമുണ്ട്. കേരളത്തിലെ പ്രത്യേകമായി ദുർബലരായ ആദിവാസി വിഭാഗങ്ങളിൽ (Particularly Vulnerable Tribal Group – PVTG) ഒന്നായാണ് മലപണ്ടാരങ്ങളെ കണക്കാക്കുന്നത്.
ഇവരുടെ ഭാഷ തമിഴിൽ നിന്നും മലയാളത്തിൽ നിന്നുമുള്ള ശൈലികൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന സവിശേഷമായ ഒരു ഭാഷയാണ്. തമിഴ്, മലയാളം ശൈലികൾ കലർന്ന ഒരു സ്വതന്ത്ര ഭാഷതന്നെയാണിത്. സംസ്ഥാന പട്ടികവർഗീയ പട്ടികയിൽ ഉൾപ്പെടുന്ന ഈ വിഭാഗം തമിഴ്നാട്ടിലേക്കും വ്യാപിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇവരുടെ ആകെ ജനസംഖ്യ ഏകദേശം 1600–1700 വരെയാണെന്നാണ് സർക്കാർ കണക്ക്.
ഭാഷയും സംസ്കാരവും
മലൈപണ്ടാരങ്ങൾ സംസാരിക്കുന്ന ഭാഷ മലയാളം, തമിഴ് ഭാഷകളുമായി ബന്ധമുള്ള, എന്നാൽ ഉരുത്തിരിഞ്ഞതും മാത്രം നിലനിൽക്കുന്ന ഒരു ഡ്രാവിഡൻ ഉപഭാഷയാണ്. ഇത് മൗഖിക പാരമ്പര്യത്തിലൂടെ മാത്രം നിലനിർത്തപ്പെടുന്നു. എഴുത്തുപ്രതിഷ്ഠ ഇല്ലാത്തതിനാൽ ഈ ഭാഷ വംശപരമ്പരാഗതമായ രീതിയിൽ മാത്രമേ നിലനിൽക്കുന്നുള്ളൂ.
സാമൂഹിക-സാമ്പത്തിക ഘടന
മലപണ്ടാരങ്ങൾ പരമ്പരാഗതമായി നാടോടി വനവാസികളാണ് (nomadic forest dwellers). ഇവർ കാടുകളിൽ നിന്ന് ലഭിക്കുന്ന വിഭവങ്ങളെ ആശ്രയിച്ച് ജീവിക്കുന്നു. കുറച്ചുകാലം ഒരു സ്ഥലത്ത് തങ്ങിയ ശേഷം, വനേതര ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ (Non-Timber Forest Products – NTFP) ശേഖരിക്കുന്നതിനായി മറ്റൊരു സ്ഥലത്തേക്ക് മാറുന്നതാണ് ഇവരുടെ രീതി. ചരിത്രപരമായി, തിരുവിതാംകൂർ കാലഘട്ടത്തിൽ വനേതര ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ ശേഖരിക്കുന്നതിൽ മലപണ്ടാരങ്ങൾ പ്രഗത്ഭരായിരുന്നു. ഉപജീവനത്തിനും വ്യാപാരത്തിനും ഇവർ ഇത് ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു. ആവശ്യവസ്തുക്കൾക്കായി വ്യാപാരികളുമായി വനവിഭവങ്ങൾ കൈമാറുന്ന പതിവും ഇവർക്കുണ്ടായിരുന്നു. ഇപ്പോഴും ഉപജീവനത്തിനായി ഇവർ വനവിഭവങ്ങളെയാണ് പ്രധാനമായും ആശ്രയിക്കുന്നത്.
ഇത്തരത്തിൽ പ്രദേശങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ഇവരുടെ കൂട്ടായ്മകളെ ‘കൂട്ടം’ എന്നാണ് വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത്. ഓരോ കൂട്ടത്തിനും ഒരു തലവനുണ്ടാകും, ഇദ്ദേഹത്തെ ‘മുട്ടുകാണി’ എന്ന് വിളിക്കുന്നു. മുട്ടുകാണിക്ക് സാമൂഹികവും ആചാരപരവുമായ കാര്യങ്ങളിൽ പ്രധാന പങ്കുണ്ട്. ഇദ്ദേഹം സാമൂഹിക-പരമ്പരാഗത പ്രശ്നങ്ങൾ തീരുമാനിക്കുകയും ആചാരങ്ങൾ നിർവഹിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. എന്നാൽ ആധിപത്യ വ്യവസ്ഥയല്ല; ആത്മനിർണ്ണയം, വ്യക്തിഗത സ്വാതന്ത്ര്യം എന്നിവയെ അടിസ്ഥമാക്കിയ ജീവിതശൈലിയാണ്. വിവാഹം, കുടുംബം എന്നീ സ്ഥാപനങ്ങൾ കൂടുതൽ സാവകാശവുമായിട്ടാണ് ഇവിടെയുണ്ട്. ബന്ധങ്ങൾ ലളിതവും തങ്ങൾക്കിഷ്ടാനുസൃതവുമായിരിക്കും. ചരിത്രപരമായി, ഇവർ തടിയിതര വനഉൽപ്പന്നങ്ങൾ (മധു, തേൻ, കറിയുണ്ണി, വേരുകൾ, ഔഷധ സസ്യങ്ങൾ) ശേഖരിച്ച് അടിസ്ഥാന ആവശ്യങ്ങൾക്കായി വ്യാപാരികളുമായി കൈമാറ്റം നടത്തിയിരുന്നു. ഇന്നും ഇവർ വനവിഭവങ്ങളെ ആശ്രയിച്ചാണ് ജീവിക്കുന്നത്.
ആചാരങ്ങൾ, വിശ്വാസങ്ങൾ
മലൈപണ്ടാരങ്ങൾക്ക് സ്വന്തം ആചാരങ്ങളും ആരാധനാ രീതികളുമുണ്ട്. വനത്തെ ആശ്രയിച്ചുള്ള ജീവിതം മൂലം, ഇവർക്ക് പരിസ്ഥിതി വിജ്ഞാനത്തിന്റെ വലിയ നിക്ഷേപമുണ്ട്. എന്നാൽ, ഇവരുടെ സാംസ്കാരിക പാരമ്പര്യങ്ങൾ രേഖപ്പെടുത്താൻ വ്യവസ്ഥാപിതമായ പ്രയത്നങ്ങൾ കുറവാണ്. മലയ്ക്കു ചേർന്നുള്ള ആത്മാവുകൾ, വനദേവതകൾ, പൂർവ്വികന്മാരുടെ ആത്മാവുകൾ എന്നിവയെ ആരാധിക്കുന്നത് മൂലമാകുന്ന ആനിമിസ്റ്റിക് വിശ്വാസമാണ് മൈലൈപണ്ടാരങ്ങളുടെ പ്രധാന മതവിശ്വാസം. ചില വൈദ്യപരിപാടികൾ, ആചാരങ്ങൾ എന്നിവയ്ക്ക് തുള്ളൽ, താലവെട്ടം തുടങ്ങിയ അവസ്ഥകളും ഉൾപ്പെടും.
വിദ്യാഭ്യാസവും വികസനവും
സാക്ഷരതാ നിരക്ക് വളരെ താഴ്ന്ന നിലയിലാണ്. സമൂഹത്തിന് സ്വന്തമായി വിദ്യാഭ്യാസ സൗകര്യങ്ങൾ ഇല്ലാത്തതിനാൽ, ഒരു സാക്ഷര തലമുറ രൂപപ്പെടുത്താൻ സർക്കാർ സംഘടനകളുടെ ഇടപെടൽ ആവശ്യമാണ്. മലയാളം ഭാഷാപരമായി പിന്നോക്കത്വം, കൈമാറാവുന്ന പഠനരീതിയുടെ അഭാവം, കുടിവെള്ളത്തിന്റെയും ശുചിത്വത്തിന്റെയും അഭാവം, ജനിതക രോഗങ്ങൾ, കുട്ടികൾക്കുള്ള പോഷണക്കുറവ് എന്നിവ പ്രധാന വെല്ലുവിളികളാണ്. ഭൂരിഭാഗം കുട്ടികൾ സ്കൂളിൽ പോകാറില്ല. പല സ്ഥലങ്ങളിലും ഇവരെ നിർബന്ധിതമായി കുടിയേറ്റിക്കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ഉപജീവന മാർഗങ്ങൾ നഷ്ടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. വനനശീകരണം മൂലം ജീവിതവിഭവങ്ങൾ കുറയുന്നു. ആധുനിക വികസന പദ്ധതികളിൽ നിന്ന് പിന്നോക്കം നിൽക്കുന്നു. രേഖപ്പെടുത്തപ്പെടാത്ത സാംസ്കാരിക പാരമ്പര്യം. ഇവയൊക്കെ കൊണ്ട് ഇന്നും ഏറെ പിന്നിലാണ് മലപ്പണ്ടാരം എന്ന ആദിവാസി ജനത.
ജനസംഖ്യാപരമായ വിവരങ്ങൾ
നിലവിലെ കണക്കുകൾ പ്രകാരം മലപണ്ടാരം സമുദായത്തിൽ 514 കുടുംബങ്ങളിലായി മൊത്തം 1662 പേരാണുള്ളത്. ഇവരുടെ ശരാശരി കുടുംബ വലുപ്പം 3.23 ആണ്, ഇത് സംസ്ഥാന ശരാശരിയെക്കാൾ വളരെ കുറവാണ്. ജനസംഖ്യയിൽ 821 പുരുഷന്മാരും 841 സ്ത്രീകളും ഉൾപ്പെടുന്നു, ഇത് ലിംഗാനുപാതം 1000 പുരുഷന്മാർക്ക് 1024 സ്ത്രീകൾ എന്ന നിലയിൽ സ്ത്രീകളുടെ എണ്ണം കൂടുതലാണെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്നു.
ഏകദേശം 97% മലപണ്ടാരം കുടുംബങ്ങളും കൊല്ലം, പത്തനംതിട്ട ജില്ലകളിലാണ് താമസിക്കുന്നത്. ബാക്കിയുള്ളവർ കോട്ടയം, ഇടുക്കി ജില്ലകളിലായി വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്നു. ഇവരുടെ ജനസംഖ്യ 16 ഗ്രാമപഞ്ചായത്തുകളിലും ഒരു മുനിസിപ്പാലിറ്റിയിലുമായി വിതരണം ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. കൊല്ലം ജില്ലയിലെ പിറവന്തൂർ, ആര്യങ്കാവ്, പത്തനംതിട്ട ജില്ലയിലെ റാന്നി, പെരുനാട്, സീതത്തോട്, അരുവാപ്പുലം എന്നീ ഗ്രാമപഞ്ചായത്തുകളിലാണ് മലപണ്ടാരങ്ങൾ കൂടുതലായി വസിക്കുന്നത്.
നിലവിലെ അവസ്ഥ
സാക്ഷരതയുടെ കാര്യത്തിൽ മലപണ്ടാരം സമുദായം ഇപ്പോഴും പിന്നിലാണ്. നടപ്പിലാക്കിയ വികസന പദ്ധതികൾക്ക് ഇവരിൽ ഒരു സാക്ഷര തലമുറയെ വാർത്തെടുക്കാൻ വേണ്ടത്ര സഹായകമായിട്ടില്ല. വനവിഭവങ്ങളെ അമിതമായി ആശ്രയിക്കുന്നത് കാലക്രമേണ വെല്ലുവിളിയാകാൻ സാധ്യതയുണ്ട്. ഇവരുടെ ഉപജീവനമാർഗ്ഗങ്ങൾ മെച്ചപ്പെടുത്തുന്നതിനും സാമൂഹികമായി ഉന്നതിയിലെത്തിക്കുന്നതിനും പ്രത്യേകമായ, സമൂഹം കേന്ദ്രീകൃതമായ പദ്ധതികൾ ആവശ്യമാണ്. വിദ്യാഭ്യാസപരമായ മുന്നേറ്റങ്ങളും ആധുനിക സാമൂഹിക ധാരകളുമായുള്ള സംയോജനവും ഈ സമുദായത്തിന്റെ ഭാവിക്ക് അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്.
അന്താരാഷ്ട്ര ഗവേഷണങ്ങൾ
ആൻഥ്രോപോളജിസ്റ്റുകൾ ബ്രിട്ടീഷ് കൊളോണിയൽ കാലം മുതൽ മലൈപണ്ടാരത്തെക്കുറിച്ച് പഠിച്ചിട്ടുണ്ട്. ബ്രിട്ടീഷ് എഥ്നോഗ്രാഫർ എഡ്ഗർ തർസ്റ്റൺ (1912), ആൻഥ്രോപോളജിസ്റ്റ് ബ്രയാൻ മോറിസ് (1980-കൾ) തുടങ്ങിയവർ ഇവരുടെ സാമൂഹിക ഘടന, ഭാഷ, ജീവിതരീതികൾ രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്.
വികസന ആവശ്യകതകൾ
മലപണ്ടാരം സമൂഹത്തിന്റെ സാംസ്കാരിക തനിമ നിലനിർത്തിക്കൊണ്ട്, അവരുടെ ജീവിതനിലവാരം ഉയർത്തുന്നതിനുള്ള സമഗ്രമായ ഇടപെടലുകളാണ് ഇനി വേണ്ടത്. ഇവരുടെ സംസ്കാരവും ജീവിതരീതിയും സംരക്ഷിക്കപ്പെടേണ്ടതിന്റെ അത്യാവശ്യം ഉയർന്നിരിക്കുന്നു. അതിനായി അവരെ ‘പുതിയതിലേക്കു അടിച്ചമർത്തുന്നതിനുപകരം’, അവർക്ക് യോജിച്ച ശൈലിയിലുള്ള വികസന മാർഗങ്ങൾ കണ്ടെത്തുകയും നടപ്പാക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടതുണ്ട്.
- വനം വിഭവങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കി സ്വയം ജോലി സാധ്യതകൾ ഒരുക്കുക
- ഭൂപ്രദേശം അവകാശപ്പെടുത്തി നൽകുക
- പ്രാഥമിക ആരോഗ്യ ക്യാമ്പുകൾ, മൊബൈൽ ഹെൽത്ത് യൂണിറ്റുകൾ
- മാതൃഭാഷ അധിഷ്ഠിത വിദ്യാഭ്യാസ പദ്ധതി
- സാമൂഹിക സംരംഭങ്ങളിലൂടെ സ്ത്രീ ശാക്തീകരണം
- യാഥാസ്ഥിതിക രീതികളിൽ മാറ്റം വരുത്താത്ത, അവരുടെ സംസ്കാരപരമായ സ്വത്വം സംരക്ഷിക്കുന്നതിൽ കേന്ദ്രീകരിച്ചുള്ള പദ്ധതി
കേരളത്തിലെ രണ്ട് പ്രമുഖ ആദിവാസി വിഭാഗങ്ങളാണ് മല അരയന്മാരും മലപണ്ടാരങ്ങളും. ഇവരെക്കുറിച്ച് കൂടുതൽ വിവരങ്ങളും ശബരിമലയുമായുള്ള ബന്ധവും താഴെക്കൊടുക്കുന്നു.
മല അരയന്മാരും മലപണ്ടാരങ്ങളും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം
മല അരയന്മാരും മലപണ്ടാരങ്ങളും കേരളത്തിലെ വ്യത്യസ്ത ആദിവാസി വിഭാഗങ്ങളാണ്. അവർക്ക് നേരിട്ട് അടുത്ത ബന്ധങ്ങളുള്ളതായി ഔദ്യോഗിക രേഖകളോ പഠനങ്ങളോ വ്യക്തമാക്കുന്നില്ല. എന്നിരുന്നാലും, ഇരുവിഭാഗങ്ങളും കേരളത്തിലെ മലയോര മേഖലകളിൽ ജീവിക്കുന്നവരാണ്.
- മല അരയൻ: ഇടുക്കി, കോട്ടയം ജില്ലകളിലാണ് മല അരയന്മാരെ പ്രധാനമായും കാണപ്പെടുന്നത്. ചരിത്രപരമായി ഇവർ കൃഷി, വേട്ടയാടൽ, വനവിഭവ ശേഖരണം എന്നിവയെ ആശ്രയിച്ചാണ് ജീവിച്ചിരുന്നത്. സാമൂഹിക-സാമ്പത്തിക, വിദ്യാഭ്യാസപരമായ കാര്യങ്ങളിൽ മറ്റ് പല ആദിവാസി വിഭാഗങ്ങളെക്കാളും മുന്നിലാണ് മല അരയന്മാർ. സർക്കാർ സർവീസുകളിലും മറ്റ് തൊഴിൽ മേഖലകളിലും മല അരയൻ വിഭാഗത്തിൽ നിന്നുള്ളവർ ധാരാളമുണ്ട്.
- മലപണ്ടാരം: കൊല്ലം, പത്തനംതിട്ട ജില്ലകളിലാണ് മലപണ്ടാരങ്ങൾ പ്രധാനമായും കേന്ദ്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഇവരുടെ ജീവിതരീതി നാടോടിയാണ്, വനവിഭവ ശേഖരണമാണ് പ്രധാന ഉപജീവനമാർഗ്ഗം. ഇവർക്ക് തനതായ ഒരു ഭാഷയുണ്ട്, അത് ‘പണ്ടാരം ഭാഷ’ എന്നാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്. ബാഹ്യ ലോകവുമായി ആശയവിനിമയം നടത്താൻ ഇവർ മലയാളം ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്. ഭൂരഹിതരായിരുന്ന മലപണ്ടാരം സമൂഹത്തിന് സർക്കാർ ചില സ്ഥലങ്ങളിൽ കുടിൽ കെട്ടാനും മരച്ചീനി കൃഷി ചെയ്യാനുമായി ഭൂമി നൽകിയിട്ടുണ്ട്.
ചുരുക്കത്തിൽ, ഇരു വിഭാഗങ്ങളും കേരളത്തിലെ ആദിവാസി സമൂഹത്തിന്റെ ഭാഗമാണെങ്കിലും, അവരുടെ ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായ വിന്യാസം, ഉപജീവനമാർഗ്ഗങ്ങൾ, സാമൂഹിക ഘടന എന്നിവയിൽ വ്യത്യാസങ്ങളുണ്ട്. മല അരയന്മാർ കൂടുതൽ സ്ഥിരമായ വാസസ്ഥലങ്ങളിൽ താമസിക്കുമ്പോൾ, മലപണ്ടാരങ്ങൾ നാടോടി ജീവിതം നയിക്കുന്നു.
ശബരിമലയുമായുള്ള ബന്ധം
ശബരിമല ക്ഷേത്രവുമായി മല അരയന്മാർക്ക് ശക്തമായ ചരിത്രപരവും ആചാരപരവുമായ ബന്ധമുണ്ടെന്ന് ചില പഠനങ്ങളും വാദങ്ങളും നിലവിലുണ്ട്. എന്നാൽ, മലപണ്ടാരങ്ങൾക്ക് ശബരിമലയുമായി നേരിട്ടുള്ള, ആഴത്തിലുള്ള ബന്ധങ്ങളുള്ളതായി ഔദ്യോഗികമായോ അക്കാദമികമായോ സ്ഥിരീകരിക്കപ്പെട്ട വിവരങ്ങൾ ലഭ്യമല്ല.
മല അരയന്മാരും ശബരിമലയും:
- ചരിത്രപരമായ അവകാശവാദങ്ങൾ: മല അരയ ഗോത്ര വിഭാഗക്കാർക്ക് ശബരിമല ക്ഷേത്രവുമായി ദീർഘകാലത്തെ ബന്ധമുണ്ടെന്നും, 19-ാം നൂറ്റാണ്ട് വരെ ക്ഷേത്രത്തിലെ പ്രധാന ആചാരങ്ങൾ നടത്തിയിരുന്നത് തങ്ങളുടെ പൂർവ്വികരായിരുന്നുവെന്നും അവർ അവകാശപ്പെടുന്നു. പിന്നീട് പന്തളം രാജകുടുംബവും താഴ്മൺ മഠം തന്ത്രി കുടുംബവും ചേർന്ന് തങ്ങളെ അവിടെനിന്ന് പുറത്താക്കിയെന്ന് അവർ പറയുന്നു.
- ആചാരപരമായ പങ്കാളിത്തം: അയ്യപ്പൻ്റെ ജനനത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ചില ഐതിഹ്യങ്ങളുമായി മല അരയന്മാർക്ക് ബന്ധമുണ്ട്. അയ്യപ്പൻ ചോളന്മാരുമായി യുദ്ധം ചെയ്തപ്പോൾ മല അരയന്മാർ അദ്ദേഹത്തെ സഹായിച്ചു എന്നും, അയ്യപ്പൻ ഇവരെ സംഘടിപ്പിച്ച് ശക്തമായ ഒരു സമൂഹം രൂപീകരിച്ചു എന്നും ചില മല അരയകഥകൾ വിശദീകരിക്കുന്നുണ്ട്.
- പൊന്നമ്പലമേടും മകരവിളക്കും: മകരവിളക്ക് തെളിയിക്കുന്ന പൊന്നലമ്പലമേട് മല അരയന്മാരുടെ പരമ്പരാഗത ഭൂമിയാണെന്നും, മകരവിളക്ക് തെളിയിക്കുന്ന ആചാരം തങ്ങളുടെ പൂർവ്വികർക്ക് അവകാശപ്പെട്ടതായിരുന്നുവെന്നും മല അരയന്മാർ വാദിക്കുന്നു. എന്നാൽ ഇത് ദേവസ്വം ബോർഡ് അംഗീകരിച്ചിട്ടില്ല.
- നിലവിലെ സ്ഥിതി: മല അരയന്മാർ തങ്ങളുടെ അവകാശങ്ങൾ പുനഃസ്ഥാപിക്കണമെന്ന് ആവശ്യപ്പെട്ട് നിയമപരമായും സാമൂഹികപരമായും പലപ്പോഴും രംഗത്ത് വന്നിട്ടുണ്ട്. ശബരിമല ക്ഷേത്രം 12-ാം നൂറ്റാണ്ടിൽ സ്ഥാപിതമായതാണെന്നും 1950 മുതൽ തിരുവിതാംകൂർ ദേവസ്വം ബോർഡിന്റെ നിയന്ത്രണത്തിലാണെന്നും അവർ ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നു.
മലപണ്ടാരങ്ങളും ശബരിമലയും:
മലപണ്ടാരം സമുദായത്തിന് ശബരിമലയുമായി നേരിട്ടുള്ള, ആചാരപരമായ ബന്ധങ്ങളുള്ളതായി ഔദ്യോഗികമായി രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ല. “Peaceful Societies” എന്ന വെബ്സൈറ്റിലെ ഒരു ലേഖനത്തിൽ, മലപണ്ടാരങ്ങൾ ഹൈന്ദവ മതപരമായ ഉത്സവങ്ങളിൽ സാധാരണയായി പങ്കെടുക്കാറില്ല എന്നും, അവർക്ക് അവരുടേതായ പ്രത്യേക ആചാരങ്ങളും വിശ്വാസങ്ങളുമുണ്ടെന്നും പറയുന്നുണ്ട്. 2011-ൽ ശബരിമലയിൽ നടന്ന പുല്ലുമേട് ദുരന്തവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് മലപണ്ടാരങ്ങൾക്ക് പങ്കുണ്ടോ എന്ന അന്വേഷണത്തിൽ, അവർ അത്തരം തീർത്ഥാടനങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിട്ടില്ല എന്ന് കണ്ടെത്തിയിരുന്നു.
ചുരുക്കത്തിൽ, മല അരയന്മാർ ശബരിമല ക്ഷേത്രത്തിന്റെ ചരിത്രത്തിലും ആചാരങ്ങളിലും തങ്ങൾക്ക് വലിയ പങ്കുണ്ടെന്ന് വാദിക്കുമ്പോൾ, മലപണ്ടാരങ്ങൾ പൊതുവെ ഹൈന്ദവ തീർത്ഥാടനങ്ങളിൽ നിന്ന് വിട്ടുനിൽക്കുന്നവരാണ്.
തികച്ചും ഉപകാര പ്രദമായ ലേഖനം